برای نجات زمین کمتر گوشت بخوریم - وبلاگ دوین

به گزارش وبلاگ دوین، در حال حاضر حدود یک چهارم گاز های گلخانه ای دنیا توسط صنایع فراوری مواد غذایی منتشر می گردد که سهم فراوریات مرتبط با گوشت و لبنیات در انتشار کل گاز های گل خانه ای، مشخصا 14.5 درصد است.

فراوری گوشت قرمز بسیار آلاینده است، زیرا گاو و گوسفند نشخوارنماینده هستند

طبق یک آنالیز جدید، دنیایان نمی توانند سخت ترین اهداف اقلیمی را بدون کم تر گوشت خوردن محقق نمایند.طبق این تحقیق حرکت دنیای به سوی برنامه غذایی پُرگیاه، بیش ترین نقش را در کاهش انتشار گاز های گلخانه ای ناشی از فراوری موادغذایی ایفا می نماید.

طبق نتایج یک پژوهش جدید، دنیا نمی تواند به بلندپروازانه ترین اهداف اقلیمی خود دست یابد، مگر آن که از خوردن گوشت بکاهد. این تحقیق که در مجله ساینس منتشر شده است، چگونگی تاثیر راهبرد های گوناگون و از جمله سامانه غذایی را در کاهش انتشار گاز های گلخانه ای آنالیز نموده اند.

طبق این آنالیز، حرکت دنیای به سوی برنامه غذایی پُرگیاه، کاهش پس ماند های غذایی و کارایی افزایی کشاورزی، از جمله راهبرد هایی است که می توان پیش گرفت.

طبق این پژوهش، حتی اگر انتشار گاز های گلخانه ای ناشی از مصرف سوخت های فسیلی فورا متوقف گردد، باز هم اندکی تغییرات در عادات غذایی ضروری است تا بتوان خوش بینانه ترین هدف پیمان پاریس را، یعنی نگه داشتن گرمایش زمین در حدی که بیش از 1.5 درجه سانتی گراد از دوران پیشاصنعتی بالاتر نباشد، محقق کرد.

دکتر مایکل کلارک، پژوهشگر اثرات زیست محیطی سامانه غذایی در دانشگاه آکسفورد و نویسنده اصلی این تحقیق، در مصاحبه با ایندیپندنت گفت: اگر در سامانه های غذایی تغییر ایجاد نگردد، حتی اگر تمامی عوامل دیگر انتشار گاز های گلخانه ای از بین برود، احتمالا در عرض 30 تا 45 سال، هدف 1.5درجه سانتی گراد و در عرض 100 سال، هدف 2 درجه سانتی گراد را زیر پا خواهیم گذاشت.

هیچ تغییری به تنهایی کفایت نمی نماید. اگر در رعایت هدف 1.5 درجه سانتی گراد جدیت داریم، یعنی به مرحله ای رسیده ایم که باید هر کاری را که از دستمان برمی آید، انجام دهیم.

در حال حاضر حدود یک چهارم گاز های گلخانه ای دنیا توسط صنایع فراوری مواد غذایی منتشر می گردد که سهم فراوریات مرتبط با گوشت و لبنیات در انتشار کل گاز های گل خانه ای، معینا 14.5 درصد است.

به ویژه فراوری گوشت قرمز، بسیار آلاینده است، زیرا گاو و گوسفند نشخوارنماینده هستند و به هنگام گوارش، مقدار زیادی گاز گلخانه ای متان را از دهان خود بیرون می دهند. صاف کردن اراضی جنگلی برای کاشت غذای دام یا ایجاد چراگاه نیز به انتشار گاز های گلخانه ای دامن می زند.

در این تحقیق جدید، چگونگی تاثیر پنج راهبرد مختلف در کاهش انتشار گاز های گلخانه ای ناشی از صنایع فراوری مواد غذایی دنیا با استفاده از مدل سازی آنالیز و فرض بر آن گذاشته شده است که این راهبرد ها از سال 2020 تا 2050 تدریجا به اجرا درآید.

نخستین راهبرد، رفتن دنیایان به سوی برنامه غذایی پُرگیاه حاوی مقدار زیادی میوه و سبزیجات تازه و غلات، و نیز مصرف متعادل لبنیات، تخم مرغ و گوشت است.

چهار راهبرد دیگر عبارتند از حرکت دنیای به سوی خورد و خوراک بهداشتی (برنامه رعایت مصرف کالری معینی در هر روز)، افزایش بهره وری کشاورزی با استفاده فناوری، کاهش پسماند مواد غذایی به میزان 50 درصد در دنیا و حرکت به سوی کشاورزی با کارایی بالا.

طبق یافته های این تحقیق، با تغییرجهت به سمت برنامه غذایی پُرگیاه، بیشترین کاهش در قیاس با هر یک از راهبرد های دیگر به دست خواهد آمد.

اگر تمامی عوامل دیگر انتشار گاز های گلخانه ای ناشی از مصرف سوخت های فسیلی هم فورا از بین برود، با همین راهبرد به تنهایی می توان به احتمال حدودا 50 درصدی برای حفظ گرمایش زمین در کمتر از هدف 1.5 درجه سانتی گراد دست یافت.

اما طبق این تحقیق، برای افزایش احتمال رسیدن به این هدف، احتمالا باید هر پنج راهبرد را به اجرا درآورد و تغییرات گسترده بیشتری هم در بخش هایی مثل ترابری، انرژی و صنعت اعمال کرد.

دکتر کلارک گفت: زمان، ارزش اساسی دارد. هر چه بیش تر زمان بگذرد، تغییرات شدیدتر و ریشه ای تری لازم خواهیم داشت. هم اکنون باید اجرای خط مشی ها را آغاز کنیم؛ هر چند که حالت مطلوب آن بود که 10 سال پیش این کار را می کردیم.

به گفته دکتر کلارک، تدوین خط مشی هایی برای تشویق مردم به کاهش مناسب مصرف گوشت و اتلاف مواد غذایی، چالشی واقعی است. او اضافه کرد: نصب برچسب زیست محیطی روی موادغذایی از جمله این خط مشی ها است، زیرا در این صورت است که می توان به مصرف نماینده در خصوص میزان انتشار گاز های گلخانه ای در فراوری غذا اطلاع رسانی کرد.

به گفته دکتر هلن هاروات، محقق ارشد در مؤسسه چاتمن هاوس و محقق خط مشی غذایی و زیست محیطی در مدرسه عالی حقوق هاروارد که در این تحقیق شرکت نداشته است، این تحقیق نشان داد که دنیا باید با سرعت و شدت انتشار گاز های گلخانه ای ناشی از فراوری موادغذایی را کاهش دهد.

او تاکید نمود: اگر بخواهیم گرمایش زمین طی دهه آینده از هدف 1.5 درجه بالاتر نرود، رعایت این نکته اهمیت ویژه ای دارد. او اضافه کرد: حرکت به سوی الگو های خوردوخوراک گیاهی از همه مهم تر است، اما تنها روش مهم نیست. باید طی سال آینده تعهدات پیمان پاریس را بازنگری کنیم و سامانه های غذایی را هم در آن ها بگنجانیم.

استاد پیت اسمیت، صاحب کرسی علوم گیاه و خاک دانشگاه آبردین گفت که طبق این یافته ها ضرورت متحول سازی اساسی در سامانه غذایی معین شده است.

او گفت: این نخستین پژوهش نیست که نشان می دهد برای رسیدن به اهداف 1.5 یا 2.5 درجه سانتی گراد باید سامانه غذایی را تغییر داد و از مصرف گوشت و لبنیات دوری کرد، اما این تحقیق به خوبی نشان داد که حتی اگر انتشار گاز های گلخانه ای ناشی از مصرف سوخت های فسیلی هم فورا متوقف گردد، سامانه غذایی کنونی ما سبب می گردد آن اهداف را زیر پا بگذاریم.

منبع: ایندیپندنت