اصول پیشگیری از سرطان سینه - وبلاگ دوین

به گزارش وبلاگ دوین، انجمن سرطان آمریکا اعتقاد دارد که استفاده از ماموگرافی، بررسی کلینیکی پستان و تشخیص و گزارش سریع تغییرات پستان بر اساس راهنمایی های زیر، امکان اجتناب از مرگ زنان به دلیل سرطان پستان را بسیار افزایش می دهد.

اصول پیشگیری از سرطان سینه

انجمن سرطان آمریکا اعتقاد دارد که استفاده از ماموگرافی، بررسی کلینیکی پستان و تشخیص و گزارش سریع تغییرات پستان بر اساس راهنمایی های زیر، امکان اجتناب از مرگ زنان به دلیل سرطان پستان را بسیار افزایش می دهد.

در سرطان پستان، میزان تومور و گستردگی آن اصلی ترین عوامل در پیش بینی احتمال درمان هستند. تشخیص زودهنگام سرطان پستان امکان موفقیت درمان را تا حد بسیار زیادی بالا می برد. شک نیست که آموزش های خودآزمایی سرطان پستان، سالانه جان هزاران نفر را از مرگ نجات می دهد و مطمئنا با گسترده تر شدن این آموزش ها، افراد بیشتری از امکان یک زندگی سالم برخوردار خواهند شد.

توصیه های انجمن سرطان آمریکا برای تشخیص زودهنگام سرطان پستان

زنان با سن بیش از 40 سال باید سالانه یک بار با مراجعه به پزشک ماموگرافی انجام دهند.

بین سن 20 تا 39 سال، زنان باید هر سه سال یک بار با مراجعه به مراکز درمانی آزمایش کلینیکی پستان را از سوی متخصصان انجام دهند. بعد از 40 سالگی این عمل باید سالانه انجام گیرد و بهتر است این آزمایش، درست پیش از ماموگرافی انجام گیرد.

پس از 20 سالگی، زنان باید درباره خودآزمایی پستان اطلاعات کسب کنند و نسبت به شرایط طبیعی پستان هایشان آگاهی داشته باشند و هرگونه تغییر تازه را هرچه زودتر به متخصص اطلاع دهند.

در صورت مشاهده هرگونه تغییر، از جمله پیدا شدن یک توده یا تورم، خارش پوست یا لکه روی پستان، درد یا تو رفتن نوک پستان، قرمزی یا پوسته پوسته شدن پوست یا نوک پستان یا مشاهده ترشحاتی غیر از شیر از پستان باید برای تشخیص دقیق تر با سرعت به مشاور پزشکی خود مراجعه کنید. به هرحال در یاد داشته باشید که در بیشتر مواقع تغییرات پستان حاصل سرطان نیستند ولی احتیاط همیشه لازم است.

پس از مشاهده هر یک از این موارد، فرد باید برای تشخیص دقیق تر به متخصص رجوع کند. متخصص باتجربه می تواند تشخیص دهد که تغییر ایجاد شده خوش خیم است یا بدخیم. آنها برای این تشخیص از آزمایش های دیگری هم استفاده خواهند کرد و اگر کوچک ترین احتمالی بدهند که با سرطان پستان روبرو هستند، از بافت پستان شما بیوپسی به عمل خواهند آورد.

بدون شک، آزمایش فیزیکی پستان بدون استفاده از ماموگرافی احتمال نادیده گرفته شدن بعضی سرطان ها در مراحل ابتدایی را باقی خواهد گذاشت. برعکس این جریان هم صادق است؛ ممکن است سرطانی در مراحل ابتدایی با ماموگرافی قابل تشخیص نباشد در حالی که با خودآزمایی یا بررسی فیزیکی به وسیله دکتر قابل تشخیص باشد.

آگاهی از شرایط پستان و خودآزمایی آن

در 20 سالگی باید به زنان درباره آگاهی از شرایط پستان هایشان و فواید خودآزمایی آنها آموزش داده شود. زنان باید بدانند که پستان هایشان در حالت عادی چه شرایطی دارند تا بتوانند هرچه سریع تر، تغییرات آن را تشخیص دهند. در عین حال، زنان باید بدانند که هر تغییر، به معنی وجود سرطان نیست.

زنان می توانند با بررسی گاه به گاه پستان هایشان از شرایط آنها آگاه باشند و متوجه تغییرات آن بشوند اما روش پیشنهادی پزشکان پیگیری یک تکنیک قدم به قدم بر اساس یک زمان بندی منظم برای بررسی دایمی تمامی بافت پستان است.

اگر شما هم احساس می کنید که خودآزمایی منظم پستان می تواند به شما در زندگی ای سالم تر کمک کند طبق یک برنامه منظم (برای مثال، هر فصل یک بار) آن را به کار ببرید. بهترین وقت بری بررسی پستان ها زمانی است که پستان ها حساس یا ورم کرده نباشند. زنانی که در دوره بارداری یا شیردهی هستند یا از کاشت پستان استفاده کرده اند هم می توانند به طور مرتب پستان هایشان را مورد خودآزمایی قرار دهند. بهتر است زنانی که خودآزمایی پستان را انجام می دهند، گاه گاه روش کار خود را با یک متخصص در میان بگذارند تا از صحت عملکرد خود مطمئن شوند.

چگونگی خودآزمایی پستان

1 به پشت بخوابید و دست تان را زیر سرتان بگذارید. این شرایط موجب می شود تا بافت پستان تا حد ممکن روی قفسه سینه گسترده شود و در نتیجه به کمترین ارتفاع ممکن برسد. در این حالت، لمس کردن کلیه بافت و تشخیص توده ها آسان تر و دقیق تر است.

2 سه انگشت وسط دست دیگر را در کنار هم نگه دارید و با نوک آنها در سینه در پی توده ها بگردید. سعی کنید با حرکات کوچک دایره ای به میزان یک سکه که روی همدیگر می افتند، بافت پستان را کاملا حس کنید.

3 برای تشخیص دقیق، از سه سطح فشار استفاده کنید. اول با فشار کم، بافت نزدیک به پوست را بررسی کنید. بعد با فشار میانه بافت درونی را حس کنید و درنهایت با فشار بیشتر، به بررسی بافت نزدیک به قفسه سینه و استخوان های دنده بپردازید. به یاد داشته باشید که یک برآمدگی در انحنای پایینی هر پستان طبیعی است. اول هر نقطه از پستان را با هر سه فشار مورد آزمایش قرار دهید و سپس به سراغ نقطه بعدی بروید.

4 برای حرکت در طول پستان پیشنهاد می شود که حرکت خود را از بالا به پایین انتخاب کنید. یعنی اول یک خط فرضی از زیر بغل تا وسط جناغ در نظر بگیرید و بافت پستان را از بالا به پایین در جهت آن بررسی کنید و بعد از رسیدن به حد نهایی پایین پستان، خط فرضی را کمی به سمت داخل بدن حرکت دهید و دوباره از بالا شروع کنید. فراموش نکنید که در حین آزمایش، باید همه پستان بررسی شود و حتی بهتر است کمی بالا و پایین آن را هم مورد آزمایش قرار دهید. یعنی حد پایین و بالای پستان را دنده ها و استخوان ترقوه (زیر گردن) در نظر بگیرید. شواهدی وجود دارد که نشان می دهد این شیوه بررسی، موجب می شود بیشترین حجم بافت پستان مورد آزمایش قرار بگیرد و هیچ محلی از قلم نیفتد. همین مراحل را برای پستان دیگر هم تکرار کنید.

5 پس از اتمام بررسی هر دو پستان، روبه روی آینه بایستید و کف دست هایتان را به آرامی روی باسن فشار دهید. این شیوه ایستادن موجب کشیده شدن عضلات سینه و در نتیجه در معرض دید قرار گرفتن بهتر سینه ها می شود. حالا با نگاه کردن به پستان ها هر تغییری در میزان و شکل یا وجود لکه ها روی آن را تشخیص دهید.

6 در صورتی که علاقه مند به بررسی زیربغل ها هستید، آنها را در شرایطی بررسی کنید که ایستاده اید و دست ها را فقط به میزان ای بلند کرده اید که دسترسی به زیربغل هایتان برای انگشت های دست دیگر فراهم باشد.

این شیوه خودآزمایی با شیوه های قدیمی تر کمی فرق دارد و این تفاوت حاصل آخرین مطالعات و بررسی های علمی است. به هرحال کلیت مساله، بررسی بافت برای یافتن توده ها است. اگر احساس می کنید با روشی دیگر، دقیق تر به همه بافت دسترسی دارید، از آن استفاده کنید.

فراموش نکنید که احساس هر توده را به سرعت با پزشک در میان بگذارید.

منبع:www.salamat.com

/خ

منبع: راسخون