ییلاق سوباتان یکی از زیباترین منطقه ها ییلاقی کشور است - وبلاگ دوین

به گزارش وبلاگ دوین، ایسکانیوز/ براساس آخرین خبر و گزارش های منتشر شده، ییلاق سوباتان یکی از زیباترین منطقه ها ییلاقی کشور است.

بیشتر بخوانیدراهنمای کامل سفر به سوباتان | ییلاقی بی نظیر در سفر به گیلان

ییلاق سوباتان از سرسبزترین و زیباترین ییلاق های کشور است که در 22 کیلومتری شهر لیسار از توابع تالش و در 36 کیلومتری شمال غرب تالش واقع شده است. اطراف این ییلاق را طبیعتی زیبا و چشم نواز احاطه کرد بطوریکه در شرق آن جنگل های تالش، در غرب، ییلاق های اردبیل و در شمال، رودخانه لیسار واقع شده است. ییلاق سوباتان از جاهای دیدنی تالش است و در شمال غرب شهرستان تالش واقع شده است. این ییلاق پوشیده از چمنزار و گلزار و مملو از چشمه های گوارا و دام ها و اسب هایی است که به این طرف و آن طرف می فرایند. کلبه های قدیمی با پنجره های چوبی چشم انداز بی نظیری بوجود آورده اند که تصور چنین منطقه بکری در ایران، شاید دور از فکر باشد. روستایی که در آن خبری از دکل برق و آنتن های موبایل و آلودگی صوتی نیست.

دمای بیشتر شهرهای گیلان معمولا به زیر صف نمی رود اما این ییلاق که در ارتفاعات 1900 تا 2500 متر از سطح دریا واقع شده است با وزش بادهایی که از سمت شمال می وزند در تابستان هم خنک است. زمستانهای سرد این محل باعث می گردد که ساکنان دامدار آن در اواخر پاییز از این محل کوچ و به دامنه های البرز و کناره های دریای خزر بفرایند. ویژگی های منحصر بفرد این ییلاق گردشگران زیادی را در فصل تابستان به این محل می کشاند، برای اسکان گردشگران هیچ هتل رسمی وجود ندارد و گردشگران در خانه های ساکنان می مانند. این ییلاق بسیار سنتی است، در داخل آن گاز وجود ندارد و برای تامین برق به جای دکل برق از موتورهای برق استفاده می گردد. ساکنان دامدار و عشایر آن در چادر و خانه های کاهگلی زندگی می نمایند و تعدادی از آنها به شغل مغازه داری روی آورده اند تا مایحتاج ساکنان و گردشگران را فراهم نمایند.

سوباتان در ارتفاع 1900 تا 2500 متری از سطح دریا قرار گرفته است؛ به همین علت زمستان هایی بسیار سرد دارد و حتی در تابستان ها هم در بعضی نقاط مرتفع هنوز لکه های برف بچشم می خورد. این روستا به دشت های شقایقش نیز معروفیت دارد.

در وجه تسمیه سوباتان چنین می گویند که سو در زبان تالشی به معنی گلپر و وتون به معنی روییدن است و از آنجا که گلپر در قسمت های مختلف این ییلاق می روید، نام آن را سووتون گذاشته اند که به مرور زمان به سوباتان تغییر نموده است. در روایت دیگری آمد که در زبان ترکی سو به معنی آب و باتان به معنی محل فرو رفتن است، پس سوباتان محل فرو رفتن آب می گردد. در سوباتان چشمه ای وجود داشته که آب آن پس از جوشیدن از دل خاک، دوباره در زمین فرو می رفته است.

منبع: همگردی